Anthem und seine Geschichte | Hymn i jego historia
"Himno del Real Madrid"
Anthem Real Madrid machte das erste Mal von Jose de Aguilar, gebildet wurde, während mit dem Zug von Aranjuez nach Madrid reisen. Das Urbild wurde im Restaurant "Green Frog" von Luis Cisneros Galiane geschrieben, Hymne hatte auch andere Künstler wie Marine-Garcia, Amora Farina und Antonio Villena Sanchez.
Die Aufnahmen begannen im Columbia. Am Ende wurde er im gleichen Santiago Bernabeu interessiert. Während der Aufnahme Jose de Aguilar. Es hat zweiunddreißig Musiker gefördert, von denen viele an der Universität Konservatorium gehörte, und dem spanischen Nationalorchester . Als Anekdote erwähnenswert , dass das Santiago Bernabeu Luis Galiane gefragt, ob es ein Mitarbeiter von Real Madrid ist. Galiane, immer einen guten Sinn für Humor antwortete, dass nicht für den Verein nicht funktioniert, und fügte hinzu, dass er mit Atlético Madrid verbunden ist.
Bernabeu Galiane Sehen Beruf Gesicht gab zu, dass er scherzte, und fügte hinzu, dass er immer wieder einen Job bei Real Madrid zu bekommen versucht, aber es war nie offene Stellen. Bernabéu in der Zwischenzeit am Telefon an einem gewissen Punkt mit jemandem sprechen, sagte er dazu: "Für diese Leistung Foto Trägern angebracht werden müssen, und morgen wird es dem Vorstand vorgelegt werden. Wir werden ein Album mit dem Song veröffentlichen, die eines der Symbole des Vereins werden würde, "- sagte der verzauberten Präsident - die Legende von Real Madrid. Diese Geschichte ist Luis Galiane Sohn erzählt, und es fand im Jahr 1952. Von nun an Kreationen Lied ist die offizielle Hymne von Real Madrid.
PL: Hymn Realu Madryt, wykonany po raz pierwszy przez Jose de Aguilara, powstał podczas podróży pociągiem z Aranjuez do Madrytu.
Pierwowzór został napisany w restauracji „Zielona Żaba" przez Luisa Cisnerosa Galiane’a, choć hymn miał także innych twórców jak Marine Garcia, Amora Farińa oraz Antonio Villena Sanchez.
Nagrania rozpoczęły się w wytwórni Columbia. W końcu zainteresował się tym sam Santiago Bernabéu. Wykonaniem zajął się wspomniany Jose de Aguilar. Wspomogło go trzydziestu dwóch muzyków, z czego wielu należało do uniwersyteckiego konserwatorium, jak i Hiszpańskiej Orkiestry Narodowej.
Jako anegdotę warto wspomnieć, że Santiago Bernabéu spytał Luisa Galiane’a o to, czy jest pracownikiem Realu. Galiane, mający zawsze dobre poczucie humoru odpowiedział, że nie pracuje dla tego klubu, dodając że jest związany z Atlético Madryt. Widząc zawód na twarzy Bernabéu, Galiane przyznał, ze żartował oraz dodał, że niejednokrotnie starał się o posadę w Realu, ale nigdy nie było wolnych etatów. Bernabéu rozmawiając w międzyczasie z kimś przez telefon w pewnym momencie powiedział tak: „Do tego wykonania musi zostać załączona fotografia twórcy, a jutro zostanie ono przedstawione zarządowi.
Wydamy płytę z tą pieśnią, która stanie się jednym z symboli klubu” - powiedział oczarowany prezydent - legenda Realu. Historię tę opowiedział syn Luisa Galiany, a miała ona miejsce w 1952 roku. Od tej pory twory utwór ten jest oficjalnym hymnem Realu Madryt.
PL: Hymn Realu Madryt, wykonany po raz pierwszy przez Jose de Aguilara, powstał podczas podróży pociągiem z Aranjuez do Madrytu.
Pierwowzór został napisany w restauracji „Zielona Żaba" przez Luisa Cisnerosa Galiane’a, choć hymn miał także innych twórców jak Marine Garcia, Amora Farińa oraz Antonio Villena Sanchez.
Nagrania rozpoczęły się w wytwórni Columbia. W końcu zainteresował się tym sam Santiago Bernabéu. Wykonaniem zajął się wspomniany Jose de Aguilar. Wspomogło go trzydziestu dwóch muzyków, z czego wielu należało do uniwersyteckiego konserwatorium, jak i Hiszpańskiej Orkiestry Narodowej.
Jako anegdotę warto wspomnieć, że Santiago Bernabéu spytał Luisa Galiane’a o to, czy jest pracownikiem Realu. Galiane, mający zawsze dobre poczucie humoru odpowiedział, że nie pracuje dla tego klubu, dodając że jest związany z Atlético Madryt. Widząc zawód na twarzy Bernabéu, Galiane przyznał, ze żartował oraz dodał, że niejednokrotnie starał się o posadę w Realu, ale nigdy nie było wolnych etatów. Bernabéu rozmawiając w międzyczasie z kimś przez telefon w pewnym momencie powiedział tak: „Do tego wykonania musi zostać załączona fotografia twórcy, a jutro zostanie ono przedstawione zarządowi.
Wydamy płytę z tą pieśnią, która stanie się jednym z symboli klubu” - powiedział oczarowany prezydent - legenda Realu. Historię tę opowiedział syn Luisa Galiany, a miała ona miejsce w 1952 roku. Od tej pory twory utwór ten jest oficjalnym hymnem Realu Madryt.
Original:
De las glorias deportivas
que campean por España
va el Madrid con su bandera
limpia y blanca que no empaña
Club castizo y generoso,
todo nervio y corazón,
veteranos y noveles,
veteranos y noveles,
miran siempre sus laureles
con respeto y emoción
¡Hala Madrid!, ¡Hala Madrid!
Noble y bélico adalid,
caballero del honor.
¡Hala Madrid!, ¡Hala Madrid!
A triunfar en buena lid,
defendiendo tu color
¡Hala Madrid!, Hala Madrid!, Hala Madrid!
Enemigo en la contienda,
cuando pierde da la mano
sin envidias ni rencores,
como bueno y fiel hermano
Los domingos por la tarde,
caminando a Chamartín,
las mocitas madrileñas,
las mocitas madrileñas
van alegres y risueñas
porque hoy juega su Madrid
¡Hala Madrid!, ¡Hala Madrid!
Noble y bélico adalid,
caballero del honor.
¡Hala Madrid!, ¡Hala Madrid!
A triunfar en buena lid,
defendiendo tu color
¡Hala Madrid!, ¡Hala Madrid!, ¡Hala Madrid!
que campean por España
va el Madrid con su bandera
limpia y blanca que no empaña
Club castizo y generoso,
todo nervio y corazón,
veteranos y noveles,
veteranos y noveles,
miran siempre sus laureles
con respeto y emoción
¡Hala Madrid!, ¡Hala Madrid!
Noble y bélico adalid,
caballero del honor.
¡Hala Madrid!, ¡Hala Madrid!
A triunfar en buena lid,
defendiendo tu color
¡Hala Madrid!, Hala Madrid!, Hala Madrid!
Enemigo en la contienda,
cuando pierde da la mano
sin envidias ni rencores,
como bueno y fiel hermano
Los domingos por la tarde,
caminando a Chamartín,
las mocitas madrileñas,
las mocitas madrileñas
van alegres y risueñas
porque hoy juega su Madrid
¡Hala Madrid!, ¡Hala Madrid!
Noble y bélico adalid,
caballero del honor.
¡Hala Madrid!, ¡Hala Madrid!
A triunfar en buena lid,
defendiendo tu color
¡Hala Madrid!, ¡Hala Madrid!, ¡Hala Madrid!
"Himno del Centenario del Real Madrid"
Um die Jahrhundert des Vereins feiern, die auf 2002 fiel, wurde beschlossen, eine neue Hymne für Real, das Schreiben, das auch sein musste sich zum hundertsten gedenkt. Seine Gründung wurde renommierten spanischen Komponisten ernannt, der auch mit dem Text, José Cano behandelt. Er machte diesen Song berühmte Tenor, Bernabéu, Plácido Domingo. Himno del Centenario ersetzt die vorhandene Spur, der Song-Club Real Madrid angesehen. Nun ist dies bereits berühmte Melodie, die wir hören, wenn die Spieler in weißen Trikots das Spielfeld des Stadions Santiago Bernabeu übersehen . Die Durchführung der Nationalhymne wurde von 82 Musikern begleitet, die die oben aufgeführten Domingo begleitet.
PL: Dla uczczenia stulecia klubu, które przypadło na rok 2002, zdecydowano o napisaniu nowego hymnu Realu, który zarazem miał być tym upamiętniającym stulecie.
Do jego stworzenia powołano słynnego hiszpańskiego kompozytora, który zajął się również tekstem, José Cano. Wykonał tę pieśń słynny tenor, madridista, Plácido Domingo.
Himno del Centenario zastąpił dotychczasowy utwór, uważany za pieśń klubową Realu Madryt. Teraz to tę słynną już melodię słyszymy, gdy piłkarze w białych trykotach wychodzą na murawę stadionu Santiago Bernabéu.
Przy wykonaniu hymnu wzięło udział 82 muzyków, akompaniujących wyżej wymienionemu Domingo.
PL: Dla uczczenia stulecia klubu, które przypadło na rok 2002, zdecydowano o napisaniu nowego hymnu Realu, który zarazem miał być tym upamiętniającym stulecie.
Do jego stworzenia powołano słynnego hiszpańskiego kompozytora, który zajął się również tekstem, José Cano. Wykonał tę pieśń słynny tenor, madridista, Plácido Domingo.
Himno del Centenario zastąpił dotychczasowy utwór, uważany za pieśń klubową Realu Madryt. Teraz to tę słynną już melodię słyszymy, gdy piłkarze w białych trykotach wychodzą na murawę stadionu Santiago Bernabéu.
Przy wykonaniu hymnu wzięło udział 82 muzyków, akompaniujących wyżej wymienionemu Domingo.
Original:
Stadion | Stadion
Das Estadio Santiago Bernabéu ist das nach Santiago Bernabéu (1895–1978) benannte Fußballstadion desspanischen Vereins Real Madrid. Es liegt im Zentrum von Madrid im Stadtbezirk Chamartín. Seit der letzten Modernisierung im Jahr 2011 fasst es 85.454 Zuschauer. Es ist ein Stadion der Kategorie 4, der höchstenKlasse gemäß der Einstufung des Europäischen Fußballverbandes.
Santiago Bernabéu, der mit 14 Jahren bei Real Madrid das Fußballspielen anfing, später erster Sekretär, Trainer und von 1943 bis 1978 Präsident war, träumte davon, Real Madrid zum besten Verein in Europa und der Welt zu machen. Das neue Stadion sollte dahingehend den ersten Schritt markieren. Zu jener Zeit, in der die einzigen Einnahmen der Vereine die Ticketverkäufe waren, kam er auf die Idee, dass man mit dem größten Stadion die höchsten Einnahmen und somit den größten und besten Verein der Welt haben würde. Nachdem 1944 genügend Spenden der Real-Anhänger eingeholt wurden, begann der Bau im Zentrum von Chamartín, das damals noch weit abseits der Innenstadt Madrids lag. Bislang ist noch ungeklärt, wie es der Verein schaffte, ein solches Stadion zu jener Zeit zu bauen, da aufgrund der Nachkriegszeit jeglicher Zement knapp war. Die Wettkampfstätte wurde Ende des Zweiten Weltkrieges gebaut und am 14. Dezember 1947 als Nuevo Estadio Chamartín mit 75.000 Plätzen offiziell eröffnet. Seither wurde es mehrmals erweitert oder umgebaut. 1953 wurde das Stadion auf eine Kapazität von 125.000 Plätzen erweitert. Am 14. Januar 1955 stimmte die Mitgliederversammlung des Klubs für die Umbenennung des Stadions zu Ehren des damaligen Vereinspräsidenten Santiago Bernabéu, nach dessen Vision die Spielstätte gebaut worden war.
PL:
Estadio Santiago Bernabéu jest nazwany od prezesa Santiago Bernabéu (1895-1978), Znajduje się on w samym centrum Madrytu, w dzielnicy Chamartín. Od ostatniej aktualizacji posiada 85,454 widzów. Jest stadionem w kategorii 4 (najwyższa klasa według Klasyfikacji Europejskiego Związku Piłki Nożnej).
22 czerwca 1944 roku ówczesny prezes Realu Madryt, Santiago Bernabéu, uzyskał kredyt bankowy na budowę nowego stadionu dla swojego klubu. 5 września dokonano uroczystego wyboru projektu nowego obiektu – miał pomieścić 75145 widzów, z czego 27645 na miejscach siedzących i 47500 na stojących. Łącznie 9125 osób miało mieć możliwość zajęcia miejsca pod dachem.
27 października rozpoczęła się budowa, a oficjalna inauguracja obyła się 14 grudnia 1947. W meczu otwarcia Real Madryt pokonał CF Os Belenenses 3:1, a pierwszego gola na nowym obiekcie – zwanym początkowo Nuevo Estadio Chamartín (od nazwy poprzedniego stadionu Realu Madryt) – zdobył Sabino Barinaga.
Rekorde und Erfolge | Rekordy i sukcesy
Der höchste Heimsieg Echt: 11:2 Elche (1959/1960)
Höchster Auswärtssieg: Zaragoza 1: 7 Real (1987/1988)
Die Anzahl der erworbenen Titel Pichichi: 25
Anzahl Meisterschaft Spanien: 32
Längste Siegesserie: 27 Spiele (1968/1969 und 1988/1989)
Jahreszeiten, in denen Echt alle Heimspiele gewonnen: (1959/1960, 1962/1963, 1985/1986)
Die längsten ungeschlagen zu Hause (in Tagen): 2940 Tage (8 Jahre 8 Tage)
Anzahl der Jahreszeiten, in denen Echt nicht zu Hause 23 Jahreszeiten verloren
Der Präsident - der Gewinner vieler Trophäen: Santiago Bernabéu (1943 - 1978)
Trainer - Gewinner vieler Trophäen: Miguel Muñoz (1960 - 1974)
Die längste zu Hause ungeschlagen: 121 Treffern (für 1956/1957 (1964/1965)
Der größte Vorteil gegenüber den anderen Teams in der Tabelle am Ende der Saison: 12 Punkte
Die meisten zieht in einer Saison: 15 (1978/1979)
Die meisten Siege in Folge entfernt: 8 (2008/2009)
Die meisten Spiele gespielt (das gleiche mit dem FC Barcelona und Athletic Club Bilbao): 382
Schnellste spanischen Meisterschaft vor dem Ende der Saison: 5 Spiele zu gehen
Am wenigsten Tore Zu Hause in der Saison kassiert: 5 (1931/1932)
Die meisten Siegen in Folge zu Hause: 24 Treffern (1988-1989 bis 1989-1990)
Die meisten Tore zu Hause in einer Saison erzielt: 78 (1989/1990)
Die meisten Tore in einer Saison erzielt: 21 (2011/2012)
Die meisten Spiele in Folge ohne Gegentor: 7 (1984/1985)
Die meisten Siege weg von zu Hause in der Saison: 11 Spiele (2006/2007)
Die meisten Siege in Folge: 15 Spielen (1960/1961)
Die meisten Siege in einer Saison: 28 Spiele (1987/1988)
Die meisten Siege zu Hause in einer Saison: 18 Spiele (1987/1988)
Die meisten Tore für den Verein: Raúl (323)
PL:
Najwyższe zwycięstwo u siebie: Real 11:2 Elche (1959/1960)
Najwyższe zwycięstwo na wyjeździe: Zaragoza 1:7 Real (1987/1988)
Liczba zdobytych tytułów Pichichi: 25
Ilość Mistrzostw Hiszpanii: 32
Najdłuższe pasmo zwycięstw: 27 meczów (1968/1969 i 1988/1989)
Sezony, w których Real wygrał wszystkie mecze u siebie: (1959/1960; 1962/1963; 1985/1986)
Najdłużej niepokonani u siebie (ile dni): 2940 dni (8 lat 8 dni)
Ilość sezonów, w których Real nie przegrał u siebie: 23 sezony
Prezydent - zdobywca najwięcej trofeów: Santiago Bernabéu (1943 – 1978)
Trener - zdobywca najwięcej trofeów: Miguel Muñoz (1960 – 1974)
Najdłużej niepokonani u siebie: 121 meczów (1956/1957 do (1964/1965)
Największa przewaga nad drugim zespołem w tabeli po zakończeniu sezonu: 12 punktów
Najwięcej remisów w sezonie: 15 (1978/1979)
Najwięcej kolejnych zwycięstw na wyjeździe: 8 (2008/2009)
Najwięcej rozegranych meczów: (tyle samo z FC Barcelona i Athletic Club Bilbao): 382
Najszybsze mistrzostwo Hiszpanii przed końcem sezonu: 5 kolejek przed końcem
Najmniej straconych goli u siebie w sezonie: 5 (1931/1932)
Najwięcej kolejnych zwycięstw u siebie: 24 meczów (1988/89 do 1989/1990)
Najwięcej strzelonych goli u siebie w sezonie: 78 (1989/1990)
Najwięcej strzelonych goli w sezonie: 21 (2011/2012)
Najwięcej meczów z rzędu bez straty gola: 7 (1984/1985)
Najwięcej zwycięstw na wyjeździe w sezonie: 11 meczów (2006/2007)
Najwięcej kolejnych zwycięstw: 15 meczów (1960/1961)
Najwięcej zwycięstw w sezonie: 28 meczów (1987/1988)
Najwięcej zwycięstw u siebie w sezonie: 18 meczów (1987/1988)
Najwięcej bramek strzelonych dla klubu: Raúl (323)
źródło
PL:
Najwyższe zwycięstwo u siebie: Real 11:2 Elche (1959/1960)
Najwyższe zwycięstwo na wyjeździe: Zaragoza 1:7 Real (1987/1988)
Liczba zdobytych tytułów Pichichi: 25
Ilość Mistrzostw Hiszpanii: 32
Najdłuższe pasmo zwycięstw: 27 meczów (1968/1969 i 1988/1989)
Sezony, w których Real wygrał wszystkie mecze u siebie: (1959/1960; 1962/1963; 1985/1986)
Najdłużej niepokonani u siebie (ile dni): 2940 dni (8 lat 8 dni)
Ilość sezonów, w których Real nie przegrał u siebie: 23 sezony
Prezydent - zdobywca najwięcej trofeów: Santiago Bernabéu (1943 – 1978)
Trener - zdobywca najwięcej trofeów: Miguel Muñoz (1960 – 1974)
Najdłużej niepokonani u siebie: 121 meczów (1956/1957 do (1964/1965)
Największa przewaga nad drugim zespołem w tabeli po zakończeniu sezonu: 12 punktów
Najwięcej remisów w sezonie: 15 (1978/1979)
Najwięcej kolejnych zwycięstw na wyjeździe: 8 (2008/2009)
Najwięcej rozegranych meczów: (tyle samo z FC Barcelona i Athletic Club Bilbao): 382
Najszybsze mistrzostwo Hiszpanii przed końcem sezonu: 5 kolejek przed końcem
Najmniej straconych goli u siebie w sezonie: 5 (1931/1932)
Najwięcej kolejnych zwycięstw u siebie: 24 meczów (1988/89 do 1989/1990)
Najwięcej strzelonych goli u siebie w sezonie: 78 (1989/1990)
Najwięcej strzelonych goli w sezonie: 21 (2011/2012)
Najwięcej meczów z rzędu bez straty gola: 7 (1984/1985)
Najwięcej zwycięstw na wyjeździe w sezonie: 11 meczów (2006/2007)
Najwięcej kolejnych zwycięstw: 15 meczów (1960/1961)
Najwięcej zwycięstw w sezonie: 28 meczów (1987/1988)
Najwięcej zwycięstw u siebie w sezonie: 18 meczów (1987/1988)
Najwięcej bramek strzelonych dla klubu: Raúl (323)
źródło
Erfolge Fußballabteilung / Osiągnięcia sekscji piłkarskej
La Liga (32)
1932 1933 1954 1955 1957 1958 1961 1962 1963 1964 1965 1967 1968 1969
1972 1975 1976 1978 1979 1980 1986 1987 1988 1989 1990 1995 1997 2001
2003 2007 2008 2012
Copa del Rey (19)
1905 1906 1907 1908 1917 1934 1936 1946 1947 1962 1970 1974 1975 1980 1982 1989 1993 2011 2014
European Cup (9)
1956 1957 1958 1959 1960 1966 1998 2000 2002
Intercontinental Cup (3)
1960 1998 2002
European Super Cup (1)
2002
UEFA Cup (2)
Benötigte Vokabular | Potrzebne słownictwo
Remontada - unschlagbar (nicht nur im Spiel, sondern in der Tabelle)
Golazo - gol Front Schönheit, einzigartig
Mediapunta - Spieler spielen nur hinter den Spitzen
Manita - gewinnen fünf Ziele, wie im Fall der Spiele von Real und Barca (beide Teams gewann 5: 0)
Mini-Derby - Spiele zwischen Atletico Madrid und Real Madrid
Partidazo - nahezu perfekt durch den Spieler oder Team gespielt Spiel
Tridente - buchstäblich Dreizack, drei offensive Spieler in einem Team bietet
Ziele in jedem Team (in der Regel mehr als 75% aller Tore), wie Eto'o, Henry Messi oder CRonaldo, Benzema, Higuain.
PL:
Remontada - odrobienie strat (nie tylko w meczu, ale i w tabeli)
Golazo - gol przedniej urody, wyjątkowy
Mediapunta - zawodnik grający tuż za napastnikami
Manita - wygrana pięcioma bramkami, jak w przypadku meczy Realu i Barcelony (oba zespoły wygrywały 5:0)
Mini derbi, derbi madrileno - mecze pomiędzy Atletico Madryt i Realem Madryt
Partidazo - mecz praktycznie perfekcyjny rozegrany przez danego zawodnika, bądź zespół
Tridente - dosłownie trójząb, trzech ofensywnych zawodników w jednym zespole zapewniających
dużo goli w drużynie (przeważnie ponad wszystkich 75% bramek),
jak np. Eto'o Henry Messi, bądź C. Ronaldo, Benzema, Higuain
Geschichte des Vereins | Historia Klubu
Der Real Madrid Club de Fútbol ist ein Fußballverein aus Madrid.
Die erste Mannschaft spielt in der spanischen Primera División. Der Klub ist einer der berühmtesten Fußballvereine der Welt.
Mit zehn Erfolgen im Landesmeisterpokal und der UEFA Champions League sowie zwei UEFA-Pokal-Siegen ist der spanische Rekordmeister einer der erfolgreichsten Vereine Europas. Obwohl Real Madrid ursprünglich als Fußballverein gegründet wurde, besitzt der Klub auch eine Basketballsektion, die mit ihren acht Erfolgen im Europapokal der Landesmeister, vier im Pokal der Pokalsieger und je einem Sieg in der ULEB Euroleague, im Korać-Cup und im ULEB Eurocup als erfolgreichster Verein Europas gilt.
Anders als die Mehrzahl der europäischen Spitzenklubs ist Real Madrid keine Kapitalgesellschaft, sondern weiterhin als Sportvereinorganisiert.
PL:
Real Madrid Club de Fútbol – hiszpański klub sportowy powstały w 1902 roku.Słynie głównie z sukcesów istniejącej od chwili założenia drużyny piłkarskiej, która trzydzieści dwa razy zdobyła mistrzostwo Hiszpanii, dziesięć razy Puchar Europy/Ligę Mistrzów, a także wiele innych trofeów, w tym przyznany w 2000 roku przez FIFA tytuł najlepszego klubu w XX wieku. Od 1947 roku drużyna ta rozgrywa domowe spotkania na stadionie Santiago Bernabéu, nazwanym na cześć byłego prezesa, za czasów którego klub zdobył najwięcej trofeów.
Real Madryt odegrał ważną rolę w historii hiszpańskiej i światowej piłki nożnej – to z inicjatywy jego działaczy powstał Puchar Króla. Klub reprezentował również Hiszpański Związek Piłki Nożnej, stając się jednym ze współzałożycieli FIFA w 1904 roku. W 1928 roku znalazł się w pierwszym zestawie drużyn tworzących Primera División, zaś w 1955 roku stał się jedną z drużyn biorących udział w pierwszej edycji Pucharu Europy, którą następnie wygrał, broniąc to trofeum cztery razy z rzędu. Na całym świecie znana jest też wypełniona podtekstami polityczno-historycznymi rywalizacja tegoż klubu z FC Barceloną. Real zajmuje pierwsze miejsce w tabeli wszech czasów ligi hiszpańskiej.
Real Madrid ist der Verein, Fußball aus Neugier und einem Antrieb, ihr Spiel schnell über die Grenzen unserer eigenen Hinterhof ging zu verbessern, die Kultur des Fußballs in anderen Regionen und Ländern zu erkunden. In dem Streben nach sportlichen ideal in verschiedenen Epochen gelang es ihm, ein Team zu schaffen, die seit Jahren die lokalen und internationalen Wettbewerben dominiert. Und seine Leidenschaft und Hingabe an das größte Sport der Welt wurden Fussballprojekte geboren, die heute spannend ist fast jeder Fan. So ist es nicht Real größte Club des zwanzigsten Jahrhunderts nur durch meczom gewinnen und gewann Trophäen, sondern auch durch Initiativen von Aktivisten, die ihre Existenz verdanken einige der beliebtesten Fußball heute.
Madrid riesigen Wurzeln liegen im Land der Britischen Inseln, die einige vielleicht überraschend ist. Seine Gründer waren spanischer Absolventen der renommierten britischen Universität, die in seine Heimat zurückgekehrt, aber Bildung, brachte die Faszination des Fußballs. Sie begannen von der Stiftung F.C. Himmel, die in die gedreht - noch mit dem englischen genannt - Madrid Foot-Ball Club entfernt. Formal wurde der neue Verein im Jahr 1902 registriert, und der erste gewählte Präsident Juan Padrós. Englisch Inspiration der Gründungsväter waren auch in der Auswahl der offiziellen Farben und Kostüme zu sehen, auf dem Londoner Team modelliert Corinthians. Zusätzlich zu den weißen Hemden und Shorts, trug das erste Los Blancos auch blaue Socken und Mützen.
Drei Tage nach der Gründung des Vereins, das Team spielte sein erstes Spiel gegen... die zweite Mannschaft. Zur Unterscheidung, haben einige der "blauen", andere als "Red" genannt. Sie gewannen die erste Gruppe (1: 0), mit dem Präsidenten PAOS in der Zusammensetzung. Der Sitz der Madrid FC waren dann wieder Raumspeicher zur Familie des Präsidenten des Vereins gehören, und den Umkleideraum der Spieler serviert Taverne La Taurina, die auf dem sandigen Spielfeld kam. Um chaotisch - aber voller Begeisterung - ein Spiel Abb Organisation Madridistas zu geben, stellte Mr. Arthur Johnson - der erste Trainer in der Geschichte des Vereins, und der erste, aber nicht letzte Brite auf diese Position.
Subskrybuj:
Posty (Atom)